Orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 14 sierpnia 1923 r. Rw 2287/22
Ponieważ zostało ustalone, że powódka nie podpisała zapisu na sąd polubowny, ani przez umieszczenie swego podpisu, ani ręcznego znaku, słusznie orzeczono bezskuteczność wyroku sądu polubownego, wydanego na podstawie takiego zapisu i to odnośnie do obojga powodów; z natury bowiem stosunku prawnego, jaki wyrokiem sądu polubownego miał być ustalony, jest widoczna jednolitość interesu dla obojga powodów.
Data wydania: 14-08-1923 | Sygnatura: Rw 2287/22
Zagadnienia kluczowe: wyrok sądu polubownego, zapis na sąd polubownyid: 20302