id: 20297

[S]twierdzenie (…), iż strony drogą zapisu na Sąd Polubowny i uzyskania wyroku tego Sądu zmierzały do obejścia przepisów prawa, tamujących przeniesienie prawa własności, jest dostateczną podstawą do odmowy wydania tytułu wykonawczego (art. 1528 t. X cz. 1 Zw. Pr.) (…).

Orzeczenie Sądu Najwyższego

 z dnia 27 października 1933 r.

I C 1947/32

Zważywszy:

że Sąd Grodzki w Berezie Kartuskiej decyzją z 5 lutego 1932 r. odmówił Annie K. wydania tytułu wykonawczego z wyroku Sądu Polubownego w sprawie z Nadzieją K. o własność parceli gruntu w Samojłowiczach, a Sąd Okręgowy w Grodnie założoną przez Annę K. skargę incydentalną na decyzję Sądu Grodzkiego decyzją z 18 kwietnia 1932 r. oddalił z założenia, że z treści wyroku Sądu Polubownego wynika, iż żadnego sporu między Anną K. a Nadzieją K. nie było, a zmierzały one tylko drogą wyroku Sądu Polubownego przenieść prawo własności i chciały w ten sposób obejść przeszkody prawne, tamujące sporządzenie aktu kupna – sprzedaży w kancelarji notarjusza;

że w skardze kasacyjnej Anna K. wnosi o uchylenie decyzji Sądu Okręgowego z powodu obrazy art. 131, 1367, 1395 i 1397 u. p. c.;

że stwierdzenie przez Sąd Okręgowy, iż strony drogą zapisu na Sąd Polubowny i uzyskania wyroku tego Sądu zmierzały do obejścia przepisów prawa, tamujących przeniesienie prawa własności, jest dostateczną podstawą do odmowy wydania tytułu wykonawczego (art. 1528 t. X cz. 1 Zw. Pr.);

że wobec tego zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem, wywody zaś skargi kasacyjnej nie są usprawiedliwione, gdyż, wbrew mniemaniu skarżącej, Sąd Okręgowy nie przekroczył swojej kompetencji przez badanie z urzędu, czy umowa stron nie narusza zakazu ustawy;

z tych zasad Sąd Najwyższy skargę kasacyjną oddala.

Źródło: OSP 1934, poz. 238