id: 20314

Postanowienie sądu apelacyjnego, wydane naskutek zażalenia strony, której odmówiono opatrzenia klauzulą wykonawczą zapadłego w jej sporze wyroku sądu polubownego, jest postanowieniem kończącem postępowanie, które w myśl art. 424 § 2 ulega zaskarżeniu w drodze skargi kasacyjnej.

Orzeczenie Sądu Najwyższego

z dnia 12 listopada 1936 r.

C I 1178/36

Z uzasadnienia:

W związku z zarzutami skargi kasacyjnej wyłoniła się kwestia dopuszczalności skargi kasacyjnej na postanowienie sądu, dotyczące opatrzenia wyroku sądu polubownego klauzulą wykonalności.

Postępowanie co do wydania na wniosek strony postanowienia o wykonalności wyroku sądu polubownego lub ugody i opatrzenia ich odpowiednią klauzulą (art. 502 Kpc.) nie może być poczytane za postępowanie egzekucyjne, w którem w myśl art. 513 § 2 Kpc. nie ma skargi kasacyjnej, albowiem art. 529 § 4 Kpc. stanowi, że wyrokowi sądu polubownego lub ugodzie, zawartej przed tym sądem, nadaje się klauzulę wykonalności w trybie, przewidzianym w części pierwszej Kpc., czyli w trybie postępowania spornego, w którym służą wszystkie środki odwoławcze, przewidziane w dziale VI Kpc., a więc i skarga kasacyjna na zasadach art. 424 – 426 Kpc.

Postanowienie sądu apelacyjnego, wydane naskutek zażalenia strony, której odmówiono opatrzenia klauzulą wykonawczą zapadłego w jej sporze wyroku sądu polubownego, jest postanowieniem kończącem postępowanie, które w myśl art. 424 § 2 ulega zaskarżeniu w drodze skargi kasacyjnej, winno być przeto uzasadnione na żądanie strony w celu dania jej możności zapoznania się z motywami, na których oparte zostało rozstrzygnięcie sądu i umożliwienia złożenia skargi kasacyjnej zgodnie z przepisami, zawartymi w art. 426 Kpc. (por. orzecz. S.N. Nr 31/36).

Przez nieuzasadnienie zaskarżonego postanowienia (art. 351 i 379 Kpc.) sąd apelacyjny dopuścił się istotnego uchybienia proceduralnego (art. 426 p. 2 Kpc.), naruszającego prawa strony, wobec którego zaskarżone postanowienie nie mogło być utrzymane w mocy.

Źródło: PPC 1937, nr 9-10, s. 312 - 313