id: 20350

Zgodnie z art. 697 § 1 KPC zapis na sąd polubowny nie może dotyczyć między innymi sporów ze stosunku pracy. O charakterze sprawy decyduje dochodzone roszczenie.

Postanowienie Sądu Najwyższego

z dnia 6 maja 1999 r.

I PKN 140/99

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Teresa Flemming-Kulesza (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Jerzy Kwaśniewski

SSN Walerian Sanetra

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 maja 1999 r. sprawy z powództwa Ogólnopolskiego Niezależnego Związku Zawodowego Piłkarzy Amatorów i Nieamatorów w Ł. działającego na rzecz R.Z. przeciwko Robotniczemu Klubowi Sportowemu „R.” przy Hucie „C.” w C. o odszkodowanie, na skutek kasacji strony powodowej od postanowienia Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w C. z dnia 20 lipca 1998 r. […] postanowił uchylić zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w C. z dnia 2 czerwca 1998 r. […] i przekazać sprawę temu Sądowi do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Ogólnopolski Niezależny Związek Zawodowy Piłkarzy Amatorów i Nieamatorów działający na rzecz R.Z., wniósł o zasądzenie od Robotniczego Klubu Sportowego „R.” przy Hucie „C.” w C. kwoty 5400 zł.

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w C. wydał postanowienie z dnia 2 czerwca 1998 r. o treści: „akta przedstawić Piłkarskiemu Sądowi Polubownemu działającemu przy Polskim Związku Piłki Nożnej w W. według właściwości”, powołując się na art. 464 § 1 KPC.

Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w C. postanowieniem z dnia 20 lipca 1998 r. oddalił zażalenie na to postanowienie. Sąd drugiej instancji stwierdził w uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia, że strony w umowie o reprezentowanie barw klubowych wszelkie sprawy powstałe na tle jej wykonywania poddały pod właściwość Piłkarskiego Sądu Polubownego działającego przy PZPN. Dopóki strony wiąże ta umowa, to zgodnie z art. 697 § 2 KPC nie mogą żądać rozpoznania sprawy przez sąd. Wprawdzie sprawy ze stosunku pracy nie mogą być poddane pod rozstrzygnięcie sądu polubownego, jednakże strony w § 8 umowy wyłączyły stosowanie przepisów Kodeksu pracy, a w sprawie mają zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego.

Powód wniósł kasację od tego postanowienia, podnosząc zarzut naruszenia art. 697 § 1 KPC przez przyjęcie, iż zapis na sąd polubowny w sprawach ze stosunku pracy jest skuteczny i powoduje niedopuszczalność drogi sądowej.

Sąd Najwyższy zważył co następuje:

Kasacja jest uzasadniona. Żądanie zasądzenia kwoty 5400 zł jest wywodzone z twierdzenia, że R.Z. łączył stosunek pracy z pozwanym Klubem, a umowa „o reprezentowanie barw klubowych” w istocie rzeczy była umową o pracę na czas określony. Zgodnie z art. 697 § 1 KPC zapis na sąd polubowny nie może dotyczyć między innymi sporów ze stosunku pracy. O charakterze sprawy decyduje dochodzone roszczenie. Tak też potraktowały sprawę Sądy orzekające w sprawie, skoro uznały, że należy ją przekazać właściwemu organowi na podstawie art. 464 § 1 KPC. W sprawach cywilnych, nie będących sprawami z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, pozew ulega odrzuceniu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy należy do sądu polubownego (art. 199 § 1 KPC) i nie dochodzi do przekazania sprawy temu sądowi polubownemu. Tak więc stanowisko Sądów było nie tylko błędne, ale i niekonsekwentne.

Z tych względów należało orzec jak w postanowieniu na mocy art. 393¹³ § 1 KPC.

Źródło: Biuro Studiów i Analiz Sądu Najwyższego