Orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 18 maja 1932 r. Rw 874/32
id: 20031
[U]mowa o poddaniu spraw przyszłych pod sąd polubowny, nie wyłącza dochodzenia przed powszechnym sądem państwowym roszczenia z weksla kaucyjnego.
Orzeczenie Sądu Najwyższego
z dnia 18 maja 1932 r.
Rw 874/32
Sąd Najwyższy w sporze firmy N., spółki akcyjnej dla przemysłu naftowego, przeciwko firmie A. o 2469 zł 61 gr nie uwzględnił rewizji strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 15 stycznia 1932 […], którym ten sąd wskutek odwołania pozwanej, zatwierdził wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie z 30 czerwca 1931 […].
Uzasadnienie
Sąd rewizyjny podziela pogląd prawny sądu pierwszej instancji, że umowa o poddaniu spraw przyszłych pod sąd polubowny, nie wyłącza dochodzenia przed powszechnym sądem państwowym roszczenia z wekslu kaucyjnego, wręczonego stronie przez stronę przeciwną, wraz z deklaracją, upoważniającą wekslobiorcę do wystawienia wekslu na każdą kwotę, jaka z tytułu każdorazowego rozrachunku niepokrytych przez wystawcę wekslu w terminie przewidzianym umową należności przypadać będzie wekslobiorcy. Przez wręczenie rzeczonego wekslu bowiem, wraz z powyższą deklaracją, wystawca wekslu poddaje się bez zastrzeżeń dochodzeniu roszczeń z wekslu w postępowaniu ustawą przewidzianem.
Nie zachodzi również przyczyna rewizyjna z § 503 L. 2 p.c.
Złożoną do akt sprawy korespondencją handlową została przyczyna rozwiązania umowy komisowej stron dostatecznie wyjaśniona. Jeżeli firma pozwana chciała swemi księgami handlowemi wykazać, że nie ponosi winy w zwłoce w przekazywaniu powódce kwot zainkasowanych za sprzedaną benzynę, to nietylko mogła, lecz i powinna była w myśl przepisów § 297 p.c. sama przedstawić te księgi sądowi. Współdziałanie świadka B. przy przedstawianiu tych ksiąg nie było potrzebne. Również słuchanie innych świadków było wobec wyniku dowodów z korespondencji handlowej zbędne.
Rewizja pozostała tedy bez skutku.
Źródło: OSP 1933 poz. 277 s. 263